“Na inmiddels voor vele belastingplichtigen geld te hebben verdiend met het realiseren van besparingen op WOZ-gebied besteedde ik onder de titel: Het Geld ligt op staat, in mijn laatste column in februari 2018 in de RekreaVakkrant, opnieuw aandacht aan de te realiseren besparingen op het gebied van de toeristenbelasting. Diverse belastingplichtigen benaderden mij inmiddels over de problematiek.”: fiscalist Hans de Willigen.
De laagste gerealiseerde besparing bedroeg €15.000, maar besparingen van tonnen met een uitschieter naar een bedrag van €1.300.000 tonen extra aan dat het uiterst zinvol is die aanslagen kritisch te (laten) beoordelen. Wat denkt u van de gemeente die alleen maar voorlopige aanslagen oplegt en gemakshalve verzuimt om de definitieve aanslagen op te leggen of de gemeente die voorlopige aanslagen oplegt aan een natuurlijk persoon en de voorlopige aanslagen dan gewoon verrekend met de aan een vennootschap van de zoon op te leggen definitieve aanslagen.
In de praktijk kom je het allemaal tegen en dit alles naast de vakinhoudelijk te voeren discussies over de (on)juistheid van de diverse aanslagen toeristenbelasting, omdat de heffingsgrondslag ontbreekt of de toeristenbelasting dient terug te treden vanwege een vrijstellingsbepaling of gewoon niet de juiste belastingplichtige wordt aangeslagen. In diezelfde lijn werd ik recentelijk benaderd door een inwoner van Frankrijk, die tevens de beschikking had over een recreatie woning in Nederland. Terwijl hij niet zo vaak in Nederland kwam en kon aantonen dat hij slechts 14 m3 water per jaar gebruikte ontving hij wel een aanslag alsof hij het hele jaar op het riool loosde.
De door hem zelf bij de rechtbank en gerechtshof gevoerde procedures waren helaas verloren gegaan. In de optiek van de rechters was er geen sprake van een onredelijke of willekeurige heffing en ook al deed de gemeente niets aan het riool op het betreffende recreatieterrein; er was wel sprake van een indirecte aansluiting op het gemeentelijk riool hetgeen de aanslag in die optiek van de rechter toch rechtvaardigde. Waren de procedures voor hem dan helemaal voor niets geweest. Het antwoord was heel simpel: nee.
Tijdens de procedure was namelijk gebleken dat niet alleen de individuele huiseigenaren werden aangeslagen voor de rioolheffing maar ook de exploitant van het recreatieterrein. Die exploitant ontving een keurige aanslag voor alle van het totale terrein afgevoerde hoeveelheden water inclusief het water van de individuele huiseigenaren. Via een aan de exploitant te betalen totaal bijdrage werden deze in rekening gebrachte bedragen keurig doorberekend aan de individuele huiseigenaren. Met het schaamrood op de kaken moest de gemeente bekennen dat hier toch sprake was van een onterechte dubbele heffing. De campingexploitant kreeg het bedrag terug, die het weer keurig verrekende met de diverse huiseigenaren. Voor de persoon in kwestie een mooie pleister op de wonde, maar gezamenlijk konden wij ons niet aan de indruk onttrekken dat dit ook elders wel eens misgaat.
Ook op dat vlak zijn wij gaarne bereid jullie bij te staan. Inmiddels bleek het op het gebied van afvalstoffenheffing al niet veel beter te zijn. Onterechte dubbele heffingen of onjuiste heffingen: we blijven van de ene in de andere verbazin vallen. Het blijft dus zaak de aanslagen kritisch te volgen. De praktijk leert dat nog vele besparingen kunnen worden gerealiseerd.
Heb je nog vragen of opmerkingen? Rob heeft veel ervaring op het gebied van toeristenbelasting, forensenbelasting en andere lokale belastingen en heffingen. Bel of mail hem gerust voor een vrijblijvend gesprek.
Bovenstaand artikel verscheen in de RekreaVakkrant, maart 2018, nr. 3, pagina 7.
Rob Beukema
Fiscalist en financieel adviseur