Een dierenarts heeft zorg verleend aan de huisdieren van een klant. Hiervoor heeft hij facturen van in totaal € 603,48 gestuurd. Deze facturen heeft de klant niet betaald. De dierenarts start daarom een gerechtelijke procedure tegen de klant. Appeltje-eitje, zou je zeggen. Maar dat blijkt niet het geval.
Als een bedrijf voorafgaand aan de uitvoering van de overeenkomst niet duidelijk maakt wat de kosten ongeveer zullen zijn, heeft het bedrijf vaak geen recht op (volledige) betaling. Dat blijkt uit een uitspraak.
Informatieplichten bij overeenkomsten met consumenten
Op een overeenkomst tussen een professionele partij (een bedrijf) en een consument zijn consumentenbeschermende bepalingen van toepassing.
Op zo’n overeenkomst gelden de informatieplichten uit artikel 6:230m en 6:230l BW.
- Sluit je een overeenkomst in het bedrijfspand, dan geldt artikel 6:230l BW.
- Sluit je een overeenkomst buiten het bedrijfspand (bijvoorbeeld online of telefonisch), dan gelden aanvullende informatieplichten uit artikel 6:230m BW.
Een rechter móet uit zichzelf toetsen of een bedrijf aan de informatieplichten heeft voldaan. Dus ook als de klant dat verweer niet heeft gevoerd, en zelfs als de klant helemaal geen verweer heeft gevoerd en niet is komen opdagen.
De rechter overweegt in deze zaak dat voorafgaand aan de behandeling van de huisdieren de klant kennis moet kunnen nemen van de kosten van de behandeling. De dierenarts moet dus vóórdat de overeenkomst wordt gesloten, informatie aan de klant verstrekken, die hem in staat stelt bij benadering de totale kosten van de behandeling te kunnen inschatten. Als dat niet of onvoldoende is gebeurd, zal de prijs over het algemeen als oneerlijk worden bestempeld, en dus niet gelden óf door de rechter worden verlaagd.
Algemene voorwaarden en consumentenbescherming
Op de facturen van de dierenarts staat dat de algemene voorwaarden van toepassing zijn. De rechter wil die algemene voorwaarden inzien. Als in de algemene voorwaarden namelijk voor consumenten oneerlijke bedingen staan, kan geen aanspraak meer worden gemaakt op de wettelijke regeling voor bijvoorbeeld wettelijke rente of buitengerechtelijke kosten. Deze nevenvorderingen worden dan volledig afgewezen.
Niet alleen dierenartsen: ook voorbeelden uit andere branches
De informatieplichten gelden uiteraard niet alleen voor dierenartsen, maar ook voor andere bedrijven. Er zijn de afgelopen maand alleen al meerdere uitspraken geweest, waarbij de rechtbank de vordering tot betaling van de factuur afwees, omdat niet werd voldaan aan de informatieplichten:
- Advocaten
In dit geval was voor de consument op geen enkele wijze in te schatten hoeveel uren door de advocaat zouden worden besteed en wat de totale kosten zouden zijn. Het enkel benoemen van een uurtarief volstaat niet. - Kinderopvang
Er was geen ondertekende overeenkomst. - NS
Afronding van het bestelproces gebeurde met het klikken op een knop met daarop de woorden ‘Bestelling afronden’. Die bestelknop voldoet niet aan de eisen. - Huurauto
Boete voor huurder als hij het voertuig niet op tijd inlevert, is oneerlijk. - Webshops
Uit de schermafbeeldingen van de webwinkel blijkt niet dat de consument tijdens het bestelproces wordt geïnformeerd over het geografische adres, het telefoonnummer en het e-mailadres van de verkoper en ook niet over het recht van ontbinding van de overeenkomst.
Conclusie: check uw informatieplichten en algemene voorwaarden
Bent je een ondernemer en doe je zaken met consumenten?
- Laat je dan goed informeren op welke wijze je aan de informatieplichten kan voldoen.
- Laat controleren of de algemene voorwaarden geen bepalingen bevatten, die in strijd zijn met consumentenbeschermende wetgeving.
Ben je een consument die een factuur van een bedrijf niet heeft voldaan? Laat beoordelen of aan de informatieplichten zijn voldaan. Mogelijk was het onverwacht gratis.
Jonatan Faas
Advocaat