Eerder schreef Jeroen Sprangers een artikel over de pre-pack. Dit is de situatie waarbij nog voor het formele faillissement is uitgesproken al een stille bewindvoerder wordt benoemd die gaat meekijken bij de te failleren onderneming. Het doel van een pre-pack kan tweeledig zijn. Of er wordt in alle rust een doorstart voorbereid of de stille bewindvoerder krijgt de mogelijkheid zich in een zeer complex dossier alvast in te lezen.
Gek genoeg zijn er twee rechtbanken in Nederland die hier niet aan meewerken. Onlangs kopte het FD met de tekst “Noodlijdend Estro omzeilt dwarse rechtbank via truc”. Bij Estro werd op meer dan 340 locaties door ruim 2600 werknemers aan kinderopvang gedaan. Estro wilde middels een goed voorbereide doorstart voor faillissement de werkgelegenheid behouden. Daartoe werd het middel van een pre-pack ingezet. De Rechtbank Midden-Nederland wil echter niet meewerken aan de pre-pack, zodat de statutaire zetel van Estro werd verplaatst naar Amsterdam, waar de rechtbank wel meewerkte en dus middels de pre-pack uiteindelijk een doorstart werd bereikt.
Maar is het niet vreemd dat wat in het ene gebied binnen Nederland niet mag, in een ander gebied wel mogelijk is? Dit leidt tot rechtsongelijkheid. Het wordt dan ook tijd dat de rechtbanken op eenzelfde manier met dergelijke formele rechtsregels omgaan. En dat kan op nog wel veel meer onderwerpen.
Wil je meer informatie over dit onderwerp? Bel of mail gerust met Jeroen Sprangers (0592 345 188 of sprangers@rein.nl).