Sinds 1 juli 2016 hebben recreatieondernemers weer de nodige flexibiliteit bij inzet van seizoenskrachten.
De ondernemers leken deze flexibiliteit te verliezen met inwerkintreding van de Wet Werk en Zekerheid per 1 juli 2015. Dat had te maken met een nieuwe `ketenbepaling` die tot gevolg zou hebben dat tijdelijke seizoenkrachten eerder een vast contract zouden krijgen. De mogelijkheid voor een keten van opvolgende tijdelijke contracten werd beperkt tot maximaal 3 contracten in 2 jaar, waarbij contracten met een tussenpoos van korter dan zes maanden als opvolgend golden.
Deze beperking zou tot gevolg hebben dat vaste seizoenskrachten, die vaak al vele seizoenen op het recreatiebedrijf werkten, niet meer dan twee seizoenen aaneengesloten op basis van een tijdelijk contract ingezet zouden kunnen worden. Daarna zou er een onderbreking moeten zijn van minimaal 6 maanden om te voorkomen dat er van rechtswege een contract voor onbepaalde tijd zou ontstaan. Iets dat bij recreatiebedrijven met seizoenssluitingen tot problemen zou leiden.
De regering heeft deze problematiek onderkend en heeft toegestaan dat voor seizoensarbeid in de recreatiebranche (overigens ook in de land- en tuinbouw) een uitzondering op ketenregeling wordt gemaakt. De uitzondering betreft de duur van de onderbreking tussen opvolgende tijdelijke contracten. Deze wordt verkort van zes naar drie maanden. Daarmee is de mogelijkheid tot het afsluiten van tijdelijke contracten met seizoenwerkers verruimd. Als voorwaarde is wel gesteld dat sociale partners in de branche de verruimde ketenregeling opnemen in de CAO.
Welnu, dat is in de recreatiebranche gebeurd. In de CAO Rekreatie die op 1 juli 2016 is ingegaan is de verruimde ketenregeling opgenomen.
Deze regeling geldt alleen voor `seizoensbedrijven`. Volgens de definitie in de CAO ben je seizoensbedrijf als je een onderneming exploiteert:
– die als gevolg van klimatologische of natuurlijke omstandigheden een deel van het jaar geheel of ten dele, maar tenminste 3 maanden van het jaar, gesloten is, of
– die onderdeel is van de onderneming (bv. een vakantiepark of een zwembad) dat als gevolg van klimatologische of natuurlijke omstandigheden een gedeelte van het jaar, maar tenminste drie maanden, gesloten is, of
– die als gevolg van klimatologische of natuurlijke omstandigheden 80% van de jaaromzet (hiermee wordt bedoeld de omzet over de periode waarin het verblijf plaats vindt) realiseert binnen een periode van 8 maanden.
Dus ben je recreatieondernemer en exploiteer je een seizoensbedrijf? Dan is het (weer) mogelijk om je vaste seizoenskrachten in te zetten op basis van tijdelijke arbeidscontracten. Wil je meer weten over arbeidsrecht? Neem contact op.
Bovenstaande column verscheen op 26 mei 2017 in de RekreaVakkrant, editie 5/6, jaargang 20. Heb je een vraag of een opmerking. Bel of mail gerust met Carmen.